Αρκετοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι παλλαϊκές εξεγέρσεις κατά των απολυταρχικών καθεστώτων, της Αιγύπτου, της Τυνησίας και άλλων αραβικών κρατών, αποτελούν δείγμα του τι πρόκειται να γίνει, αργά ή γρήγορα και στην Ελλάδα.
Οι άνθρωποι ξεσηκώθηκαν μαζικά όχι μόνο επειδή θέλησαν να απαλλαγούν από τους δυνάστες που λυμαίνονταν τον πλούτο των χωρών τους, αλλά και επειδή είχαν και την ελπίδα ότι τα πράγματα μόνο καλύτερα μπορούν να πάνε. Αυτά ήταν και τα κύρια στοιχεία που ένωσαν ετερόκλητες κοινωνικές ομάδες και εν τέλει οδήγησαν τις χώρες σε αλλαγή σκηνικού.
Θα χρειαστεί βέβαια να περιμένουμε να κατακαθίσει ο κουρνιαχτός για να δούμε αν όντως η κατάρρευση των καθεστώτων αυτών θα οδηγήσει σε καλύτερες συνθήκες ζωής για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, ή αν απλά η αναδιάταξη των δυνάμεων θα επιφέρει πιο σκληρές και αδιάλλακτες μορφές εξουσίας στο προσκήνιο.
Στην Ελλάδα της κρίσης όμως, η πρόσφατη γενική απεργία έφερε στους δρόμους από 30 έως 100 χιλιάδες συμπολίτες μας, ανάλογα με ποιον… καταμετρητή θα πιστέψουμε. Εδώ κάθε συντεχνία περιχαρακώνεται γύρω από τα συμφέροντά της, κανείς δε βλέπει μια αισιόδοξη προοπτική και ισχύει περισσότερο το «όλοι εναντίον όλων».
Με αυτά τα δεδομένα, η γενικευμένη αντίδραση στα όσα μας επιβάλλει η τρόικα και οι εν Ελλάδι εντεταλμένοι της φαίνεται ακόμα μακρινή.
Η έξαρση όμως της βίας είναι ήδη εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
WW2 Wrecks welcomes and encourages readers to comment and engage in respectful conversation about the content posted here.
We value thoughtful, polite and concise comments that reflect a variety of views.