Translate

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

Η ανθρωπιά μας πέθανε σε ένα παγκάκι


Περπατώντας στους δρόμους των μεγαλουπόλεων, ρίχνουμε κλεφτές ματιές στους απόκληρους της κοινωνίας μας, εκείνους που κοιμούνται σε παγκάκια, πάνω σε ένα χαρτόκουτο, σκεπασμένοι με κουρέλια και προσποιούμαστε, εμείς οι «προνομιούχοι» ότι ανήκουν σε έναν άλλο κόσμο.  Οι συντηρητικές εκτιμήσεις ανεβάζουν τον αριθμό των αστέγων σε όλη την Ελλάδα σε πάνω από είκοσι χιλιάδες ψυχές. Οι δομές στήριξής τους ανεπαρκείς, αποσπασματικές και ουσιαστικά ανύπαρκτες.

Ένας από αυτούς τους ανθρώπους βρέθηκε νεκρός στο κέντρο της Αθήνας, πιθανότατα παγωμένος από το κρύο, σε ένα παρκάκι. Ποιος θα νοιαστεί για αυτούς, όταν καταρρέει η ίδια η κοινωνία μας, όταν κάθε μας ανάσα «μετριέται» σε δάνεια και στατιστικές; Πάντως όχι οι κροκοδείλιοι ανευθυνοϋπεύθυνοι που έσπευσαν να διανείμουν στα ΜΜΕ την πρόθεσή τους να κεράσουν… σούπα και κουβέρτες τους άστεγους, όπως ακριβώς δίνει κάποιος ασπιρίνη στον καρκινοπαθή. 

Φαντάζομαι θα θέλουν να ακούσουν και συγχαρητήρια για την όψιμη ευαισθησία τους. Δύο άθλια ξενοδοχεία έχουν μισθωθεί για τη διανυκτέρευση 180 αστέγων στην Αθήνα. Οι υπόλοιποι 2.000 που ψάχνουν απάγκιο σε κάποια γωνιά της Αθήνας θα περιμένουν στην ουρά για ένα πιάτο σούπας, όπως έκαναν οι παππούδες μας στα κατοχικά συσσίτια.

Και όλοι εμείς οι υπόλοιποι, θα «σπαταλήσουμε» μερικά δευτερόλεπτα καθώς θα ακούμε την είδηση του χαμού του ανώνυμου άστεγου, κάνοντας στην άκρη την αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στη ζωή που έχασαν. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

WW2 Wrecks welcomes and encourages readers to comment and engage in respectful conversation about the content posted here.
We value thoughtful, polite and concise comments that reflect a variety of views.